farağat

farağat
sif. və zərf <ər.>
1. Sakit, səssiz, dinməz-söyləməz. Birdən Məcid Səmədə sarı dönüb, divar uzunu farağat oturmuş adamlara işarə etdi. İ. Hüseynov // Farağat! – hərəkətsiz, düz, sakit, səssiz durmaq haqqında hərbi komanda. . . Nəriman əmi birdən qəddini elə gümrahlıqla düzəltdi ki, elə bil farağat komandasında duracaqdı. İ. Ə.. Keşikçi . . farağat vəziyyətində durdu. Ə. Ə..
2. Asudə, sakit, dinc, xatircəm. Farağat yaşamaq. // Sakit, dinc, yazıq, fağır. <Hacı Qara:> A qardaş, mən dinc, farağat, kəsb əhliyəm. M. F. A.. // Asudə, arxayın. <Hacı Kərim zərgər:> Hacı Nuru, hələ şeir oxumaq vəqti deyil. Bir özgə farağat vəqtdə oxuyarsan. M. F. A.. Farağat etmək (eləmək) – yerbəyer etmək, rahatlamaq. <Gülsüm:> Dana gəlib, yemləmişəm, o biriləri də farağat elərəm, sən arxayın ol, işini gör. C. C..
◊ Farağat oturmaq – dinc oturmaq, heç kəslə işi olmamaq, pis işlərdən əl çəkmək. <Camal bəy:> . . Ağa İsmayıl bəy, farağat otur, bəsdir şərarət. N. V.. <Şahpəri:> Sənə dedimmi, yetim oğlansan farağat otur? B. Bayramov.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • fərağət — ə. 1) azad olma, sərbəstlik; 2) əl çəkmə; 3) işsiz olma, işsizlik; 4) farağat …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bircə — 1. say. Yalnız bir, tək bir, yalnızca, təkcə, yeganə, vahid. Onun bircə uşağı var. Bircə gün bu işə bəsdir. Bircə saat gözlə. – Güllə Əlinin tüfəngini saldı yerə. Nəbigildə bircə tüfəng qaldı. «Qaçaq Nəbi». Biçarə həkim börkünü götürüb bircə dəfə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəsb — is. <ər.> 1. Çalışıb qazanma və bunun nəticəsində əldə edilən qazanc, gəlir. Atanın kəsbi oğula halaldır. (Ata. sözü). <Tarverdi:> Belə adamlar da var dünyada? Yaxşı, kəsbimiz nədir? M. F. A.. İsmayılov . . öz kəsbi ilə özünü və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şərarət — is. <ər.> klas. Yamanlıq, pislik, mərdimazarlıq, şər iş; fitnə; fəsad. Hər kəs şərarət əksə, peşmanlıq bitər. (Ata. sözü). Həddən aşıb büxlü həsəd, şərarət; Yoldaş yoldaşına eylər xəyanət. Q. Z.. <Camal bəy:> . . Ağa İsmayıl bəy,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təzim — is. <ər.> Baş əyərək salam vermə; baş endirmə. Təzim etmək – 1) baş əyərək salam vermək, baş endirmək. Elçi şaha təzim edib, çıxıb getdi. (Nağıl). Vaqiflə Mirzə Əliməmməd xalqa təzim edə edə yuxarı başa keçib, göstərilən yerdə əyləşdilər.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əyri — sif. 1. Düz istiqamətdə olmayan, düz xətt təşkil etməyən (düz ziddi). Əyri yol. Əyri xətt. Əyri qılınc. – Cığır dolanbac yol kimi əyri idi. M. İ.. Murad dedi: – Var, bala; Əyri qazma üsulu. M. R.. // Düz durmayan, düz olmayan, bir yana əyilmiş.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”